Avrupa Birliği'nin üye devletlerdeki siyasal toplumsal nabzı ölçmek için periyodik olarak yaptırdığı Eurobarometer araştırmalarına bir süredir Kıbrıs Türk toplumunu da dahil ettiği bilinir.
Bu kapsamda geçtiğimiz hafta yayınlanan sonuçlara göre Kıbrıs Türk toplumunun en önemli sorunu sağlıkmış.
Yüzde 35'lik bir oranla en önemli sorun olarak nitelenen sağlık konusunu yüzde 33 ile ekonomi/hayat pahalılığı ve daha sonra da Kıbrıs sorunu izliyormuş.
Ekim ayı içinde yapılan araştırmanın belki de en ilginç sonucu, ülke bürokrasisinin kilit isimlerinin tutuklu olduğu bir döneme denk gelmesine rağmen, kimsenin bu kötü yönetim semptomunu dile getirmemiş olması.
Oysa bu ülkede öyle milyonlarca Euro ayırmadan, mütevazı bütçelerle yapılan ama ciddi olan her araştırmada hayat pahalılığı ile birlikte mutlaka kötü yönetim de ilk sıralarda yer alır.
Hatta bunun için bilimsel araştırma yapmaya da gerek yoktur. Sokakta yürürken on kişiyle rastgele konuşsanız da bu sonucu elde edersiniz.
AB araştırmasının diğer temel bulguları da yukarıdaki şaşkınlık verici sonuçlardan farklı değil.
Örneğin memlekette “işler iyi yönde gidiyor” diyenlerin oranı yüzde 73’le rekor kırarken, demokrasiden memnuniyet oranı da AB ortalamasının da üstünde bir oranla yüzde 58 düzeyinde.
Ayrıca AB Kıbrıs Türk toplumunda yaşamdan memnuniyet oranını da yüzde 84 gibi hayli yüksek bir oranda saptamış.
Şimdi, açıklanan bu oranlarla reel yaşamın zıtlığına bakarak, AB bizimle maytap geçiyor demek mümkün değil mi?
Elbette mümkündür ama AB gibi iddialı bir kuruma bizimle maytap geçmesi de yakışmaz.