Ortopedik Özürlüler Derneği eski Başkanlarından Orkun Bozkurt, bir ortopedik engelli olarak baktığında karşılaştığı en büyük sıkıntının mimari engeller olduğuna değinerek, bu konuda devlet politikası olmamasını eleştirdi.
Bozkurt, ortopedik engellilerin sadece fiziksel dezavantajı olan kişiler olduğunu kaydederek, uygun ortam sağlanması durumunda fizik istemeyen herhangi bir işte çalışabileceklerini söyledi.
Bozkurt, Fasıl 96 altına hazırlanan bir tüzük olduğunu ancak bu tüzüğün tamamen uygulanmadığını ve denetlenmediğini belirterek, “eskiye göre kıyaslarsak, gelişmeler var ancak yeterli değil” dedi. Devlet dairelerindeki fiziki şartların uygun olmamasının istihdamın önünü tıkadığını kaydeden Bozkurt, bastonla yürüyenler için rampa olmamasının, engelli tuvaletinin olmamasının çok büyük bir sorun arz etmediğini ancak kendisi gibi sandalyede olanlar için sorun arz ettiğini söyledi.
“Sadece bir rampa yapmak yeterli değil”
Orkun Bozkurt, daha çok kendi işyerinde çalıştığını belirterek kendi işyeri olduğu için de bu işyerlerini kendisine uygun hale getirerek çalıştığını kaydetti.
Mağusa’da kitapçılık ve turizm acenteliği yaparken çalıştığı iş yeri önüne rampa yaptırdığını ifade eden Bozkurt, bunları yaparken de tamamen kendi imkanlarını kullandığını belirtti. Bozkurt, sorunun sadece bir rampa ile çözülmeyeceğine işaret ederek bunun yanında engelli tuvaletleri ve çalıştığı binada her yere ulaşabileceği bir yapı olması gerektiğini kaydetti.
Ülkede genelde ‘bir rampa yaptık, tamamdır’ gözüyle bakıldığını ifade eden Bozkurt, ancak bunun tek başına yeterli olmadığını söyledi. Orkun Bozkurt, dernek başkanlığı yaptığı dönemde birçok engelle karşılaştığını söyledi ve bugün bile bir yere gideceklerinde ilk sordukları sorunun “rampası var mı” olduğunu ifade etti.
Yasal gereklilik olmasına rağmen bu konuda sıkıntıların devam ettiğini kaydeden Bozkurt, burada yerel yönetimlere de önemli görev düştüğünü söyledi.
“Duyarlılık var, farkındalık yok”
Orkun Bozkurt, ülkede ulaşımın başlı başına büyük bir sorun olduğunu kaydederek, bu sorunun kendileri içine çok daha ciddi bir boyutta olduğunu ifade etti.
“Aracım bozulsa eve nasıl dönebileceğimi bilmiyorum” diyen Bozkurt, bunun için belediyeyi araması gerektiğini ancak oradaki arabanın da o saate uygun olup, olamayacağını bilemediğini kaydetti.
Bozkurt, engelli park yerleri konusunda da zaman zaman sıkıntıların yaşanmaya devam ettiğini belirtti ve ne yazık ki insanların bunun özel bir park yeri olduğunun farkında olmadığını söyledi. Konuyu yaşadığı bir olayla da örneklendiren Bozkurt, “toplumda duyarlılık var ancak farkındalık yok. Bunu yaşadığım bir olayla anlatmak istiyorum. Bir gün markete gittim, alışveriş yaptım. Markete girerken engelli park yerinde bir araba olduğunu gördüm. Marketten çıkarken tanıdık biri geldi, yardımcı olayım dedi, aldı arabama koydu beni. Dönerken bir baktım ki engelli park yerine park eden oydu” dedi.
“Devlet politikası oluşmalı”
Orkun Bozkurt, devlet politikasının oluşması gerektiğini söyleyerek, bu konuda bir sistem oluşturulması gerektiğini belirtti.
Bu konuda da bir yaşadığı bir olaydan örnek veren Bozkurt, “Ailem ile İngiltere’ye tatile gitmiştim. Orada bir araba kiraladık. Dört, beş ev olan küçük bir köyde bir benzin istasyonu vardı ve orada durduk. Oradaki kafeteryada oturduk. Baktım bir engelli tuvaleti var. Orayı bir kadın işletiyordu. Kadına merak ettim ve sordum bu engelli tuvaletine gerek var mı kim gelecek diye kadın da bana siz geldiniz dedi. Yani orada bir sistem vardı ve bu da bir gereksinimdi” dedi.
Bozkurt, bizim böyle bir sistem kurmamız için öncelikle eğitime önem vermemiz gerektiğini belirtti.
