İHANET VE SORUMSUZLUK BİR ARADA

      Sevgili Ayla abla, ben, yedi sene önce, aşık oldum ve evlenerek buraya geldim. Üniversite mezunuyum ve devlette kendi işimi yapıyorum. Eşim de devlet memurudur. Onlar ailecek çok uzun yıllar önce buraya göç etmişler. Aslında hepsi çok iyi insanlardır. Eşim hariç. Başlangıçta iyiydi. Biraz bencil ve sinirliydi ama hiç bunu takmadım.

      Bizim beş yaşında ikizlerimiz vardır. Kendi evimizi aldık, hayat seviyemiz gayet iyidir. Eşimin ailesi ile ilişkilerim de iyidir ama benim eşim evi terk etti. Bir kıza tutulmuş. Eşim benden sekiz yaş büyük. Tutulduğu kız ondan on sekiz yaş küçük. Ben bir süredir eşimdeki değişiklikleri fark ediyordum. Divanda uyur, yukarıya odamıza gelmezdi. Yorgun olduğunu söylerdi. Ben de fazla umursamazdım. Arada  bazı eşyalarını abisinin bahçesindeki depoya koyacak gerekçesi ile evden alıp götürmüştü. Anlamadım. Sonra bir akşam, işten geldim, baktım ki, üç valiz dolu, evden ayrılıyor. Ne oldu, ne oluyor diye soramadım bile. Anlaşamıyormuşuz ve başka birine aşıkmış. Ailesine haber verdim, kızdılar, bağırdılar işe yaramadı. Kızın kimliğini tespit edip konuştular işe yaramadı. Ben konuşmak istedim, kız benimle dalga geçti. Bu arada eşim ortak banka hesabımızdaki oldukça yüklü parayı çekmiş. Benim maaşımdan ödediğimiz lüks bir arabası var, onu da ödemeye devam etmemi istedi. Mecburmuşum. Durumum kısaca budur. Eşimin ailesi boşanmamıza karşı. Geri dönermiş ve sabretmeliymişim. Burada işim, çevrem var. Çocuklarım güzel bir okuldadır. Buraya çok alıştım. Ama ben de bu adamı istemem. Öfkeliyim.  Kayınvalidem ve görümcem beni yalnız bırakmazlar. Her şey yoluna girecek derler ve sabretmemi isterler. Ailem, ayrılmamı ve geri dönmemi ister. Babam özellikle, bu adamdan bu noktadan sonra adam olmaz der. Geri dön der. Size hem derdimi anlatmak hem de belki bir moral bulmak için yazıyorum. Kendimi aklım karışmış ve çaresiz hissediyorum. Şimdiden çok teşekkür ederim. (Değiştirilerek yayımlanmıştır)

Rumuz: İHANET

        Güvendiğin, aile kurduğun ve yuvandan, memleketinden ayrılarak takip ettiğin hayat arkadaşının yaptıklarını ne onaylamak ne de anlamak mümkündür. Adam olan ailesine bunları yapmaz. Çekip gidecek bile olsa, geride kalanların hayatını düzenler, sorunlarını en aza indirir ve onuruyla gider. Onca yıl, ona eşlik yapmış karısına ve çocuklarına, bu eziyeti bu yoksunluğu çektirmez. Seni ve çocuklarını bir kenara itmesi, çok genç bir kadınla bencilce bir yol çizmeye kalkışması kabul edilir şeyler değildir. Bütün bunların geçerli bir nedeni de yoktur.

      Yani artık bu adam kabul edilebilir sınırı aşmıştır ve ailesine dönmeye karar vermesi durumunda da ona güvenilmesi sakıncalıdır. Bu gerçeği kabul edersen, çaresiz olmadığını da göreceksin. Bir kadın olarak yaş tahtaya bastın ve çok incindin. Bunun yaraları acıyacaktır ve kolay kolay kapanmayabilir de. Bununla beraber, elinde anlamlı bir gerçek var. Bu olay, güvenilmez bir adamın gelecek yıllarını parsellemesini engelledi. Çok gençsin ve yeniden başlamak için hazırlanman gerekir. Sana ne yapıldığını düşünmeyi bırak ve bir dolandırıcıya kaptırdığın yılların yasını tutmaktan da vazgeç. Önüne bak ve ileriye götüren adımlar atmaya çalış. Önce küçük ve doğruluğundan emin olduğun adımlara öncelik ver. Mesela, artık onu hayatında istemediğini ve yasalara göre çocuklarına görevlerini yapması dışında bir beklentin olmadığını bilsin. Kocanın evi terk ettiğini yazdın. Bu; istediğinde dönme hakkı olduğu anlamına gelmemelidir. Yani, adalet mekanizmasının gücünü yanına alarak maddi ve sosyal, duygusal önlemlerini oluşturmalısın. Kocan, ailesine yaptığı onca şeyden sonra, geri döneceği bir kapı aralığı bulmamalıdır.

      Çocuklarına gelince, anneler güçlüdür. Emin ol, anneler; kadınlardan çok daha fazla güçlüdür. Bunu bilerek, bu kötü günlerin geçeceği umudunu hem kendine hem de onlara aşıla. Babalarının öncelikleri farklıdır ve onu olduğu gibi kabul ederek ve onsuz bir geleceğe hazırlanarak yola devam edilmelidir. Şu an hem senin için hem de çocukların için aile desteğinin en gerekli olduğu zamandır. Kendi ailen ve kocanın ailesinin maddi ve manevi desteğini iste. Mutlaka bağımsız bir hukukçun olsun.  Eşinin ailesinden uzaklaşmamaya çalış. Şu gerilimli günleri, ayları atlatmaya çalışırken yalnız kalmayın. Sen istemedikçe, alıştığın yerden ayrılmana gerek yoktur. Annen ve baban aralıklarla sana manevi destek vermek adına yanına gelebilirler.

      Bu kötü günler geçecek. Eşin sana yanlış yapmış gibi görünse de; kendine yönelik yıkıcı adımlar atmaktadır. Atalarımız, "dinsizin hakkından imansız gelir" demişler. O artık yok. Bu bile ona en büyük cezadır. Şimdi sana düşen yola devam etmek ve daha doyurucu, insani, düzgün  bir yaşama hazırlanmaktır.