"Bir çocuk,sevilmediğini hissettiği sürece, kendini değersiz yada yetersiz hisseder." FREUD
Ne olursa olsun, onu seversiniz. Yaramazlık yaptığında üzülebilirsiniz ancak sevmeye devam edersiniz. Tek yapacağınız sevdiğinizi hissettirmek. Kötü anlarda da, bu sevginin devam edeceğini saklamadan ifade etmek.
Sevginin fazlası diye bir durum yoktur; çünkü, sevgi asla fazla gelmez. Fazla gelen yanlış sevgi gösterileridir.
Sevginin ifadesi konusunda kendinizi eğitin. Bazı sevgiler mutlu, bazıları ise mutsuz çocuklar yaratır.
Sizin sevme biçiminiz, tüm hayatı boyunca yaşayacağı ilişkilerindeki sevgi ifadelerini etkileyecektir. O’nun geleceğin babası/annesi; kocası/karısı rollerinin mayasını sizin hamurunuz oluşturmaktadır.
Sevgisini doğru yaşayan ebeveyn; ortaya çıkan sorunlardan kaçmaz, görmezlikten gelir gibi yapmaz. Beklenmedik sorun ve çatışmalara duyarlıdır; yılmadan üzerlerine gider.
Sevgisini baskı unsuru haline getirmemek, karşılık beklememek, borçlu çıkarmamak; doğru sevginin şartlarındandır. Tahmin edeceğiniz gibi, "süt hakkı, analık-babalık hakkı gibi söylemler, sevginin saf içeriğini bozacak güçtedir. Yasa zaten, aile hukuku aracılığı ile genel geçer bir düzenin oluşmasını sağlamıştır. Bu nedenle canınızdan kıymeti varlığınızı borçlu çıkarmaya çalışmanız, aslında sizin kendi vicdan mahkemenizde de geçerli olmayacak bir girişimdir.
Sürekli bağırmak, aşağılamak, susturmak ya da ilgisiz davranmak, kendi haline bırakmak ve bunlar için akılcı bahaneler bulmak doğru sevgi anlayışında yoktur. Aksine bu şiddetin pek çok biçiminden biridir.
Çocuğun yol göstericileri önce ve sonra anne ve babadır. Yaşam döngüsü içinde, ebeveynin rolü azalır gibi göründüğünde veya ecel vaki olup dünyadan ayrıldıklarında bile çocuk üzerindeki etkileri devam eder. Ebeveynin çocuğa doğru davranması yeterli değildir. Çocuğun yetiştiği ortamda şiddet, ihmal, sevgisizlik her hangi bir kılıkta kendini gösteriyorsa, seyirci olan çocuk için bu ciddi bir örselenme kaynağı olur. Sevginin gösterisi sadece çocuğa değil, ebeveyn ilişkilerinde ve sosyal ilişkilerde de kendini göstermelidir. Doğa ve hayvanlarla ile kurulan ilişkide bile çocuk doğru sevmeyi öğreneceği ipuçlarını yakalar.
Çocuklar söz konusu olduğunda,hangi kılıkta olursa olsun, şiddetin hiçbir çeşidine geçit verilmemelidir. Sevgiyi kullanarak, çocuğu susturmak, güdümlemek, kendi emellerine alet etmek kaçınılması gereken tuzaklardır.
Çocuğunuza duyduğunuz sevginin; başka anne babaların sevgilerine karşı bir fazlalığı yoktur. Mesele, çocuğunuzu doğru sevmeniz ile ilgilidir. Kimi ebeveyn bunu başarır kimisi ise yanlış sever, kötü sever.
