Ruh sağlığı ve huzur için anlam ve amaç bulmak önemlidir.

   Rollo May’e göre, amaç bir hedeftir. Anlam ise, kendi yaşamınızı nasıl yorumladığınız ile ilgilidir. Kişiseldir. Amacınız yoksa, anlamların daha az faydası olur.  

   Sahici bir yaşam sürmek gerek. Anlam ve amacın; dayatmalar ve baskılara karşı durabilmesi, sahici bir yaşam sürdürebilmekle de ilgilidir.

   Uydurulmuş, kendini terk etmiş benliklerin yaşamı, dar alana sıkışmış iradenin düş dünyasında geçer gider. Fazla budanmış bir ağaç gibi, yapraklarından, meyvelerinden mahrum bir kısırlığın içinde olduklarının farkında bile olmadan yola devam ederler. 

   Kadın, erkek ve çocuk. Kendilerini yaşamın içinde hissettiklerinde, kararları, seçimleri ve yaratıcılıkları harekete geçer. Değişimin beklenen kaynağı da budur. İnsanın, dünyası ile uyumlu olan değişimi, asırlardır, insanın eseridir.

   Büyük usta Rollo May, insanın her daim “özne” olduğunu hatırlatır. Ancak, özgür iradenin seçebileceğini vurgular. Bu nedenle her seçim, bir sınavdır. Kişi bunu yaparak kararının onu nereye götürebileceği gerçeği ile yüzleşir.  

   Gerçeğin tokadı, acı verici olsa da, her yüzleşme, kendimiz ile ilgili bir hesaplaşmadır. Kararlarımızın götürdüğü en karanlık noktada bile, iyi bir yüzleşme, yeni adımlara, farklı kararlara, çözümlere yol açabilecek güç taşır.

   Kişilerin, tükendikleri noktada yeni yollar bulma umutları çoğalır. Hele ki acı çeken, kendini tanıyorsa. İhtiyaç ve isteklerinin farkında olmak, bedeninin, duygusal bütünlüğünün dilinden anlamak, zihinsel arzularını gidermeye çalışmak, kendini tanımanın birkaç ön koşulu sadece…

   Zaten dünyayı ve diğerlerini anlamanın yolu da kendinden geçer. Bir de, acılardan, sevinçlerden, hayal kırıklıklarından ve umudu canlı tutmaktan.

   Yaşam yolculuğunda, kararlarıyla yüzleşebilen, çarelerin tükenişinin acısını yaşayabilen insan, yeni yollar bulmakla kalmaz. Başkalarını da anlar, dinler ve düşünür.

   İradesini kendinde tutmayı bilerek seçer ve sorumluluk yüklenir. Bu cesur eylemin, bedeli acı çekmek, yalnız kalmak hatta dışlanmak bile olsa, değil mi ki uyumun ve bütünleşmenin tek yoludur.